hayat bazen gerçekten acımasız olabiliyor. ama ben yine bütün iyimserliğimle bunu isteyerek yapmadığını düşünüyorum. çünkü hayat nereden bilebilirdi ki, benim bi mesaja bu kadar sevineceğimi. her şey, evde boş oturmamla başlıyor. tam da evde kimse yokken, müziklerim kuzenimdeyken ve fizy'den şarkı dinlemeye üşenmişken.
zaten yazı yazarken de ellerim terler hep. bu yüzden blogumda, günlüğümdekinden daha fazla yazı vardır benim. o yüzden başlayamıyorum hikayelerime, şarkı sözlerime.
>> ama gerçekten, bi şeyler güzel, bi şeyler daha güzel olacak gibi geliyor. sonra, bir korku alıyor beni, bir gerçekçilik. daha güzel olacak bir şey kalmamış gibi hayatımda, en güzelini zaten yaşıyormuşum gibi ve bundan sonra başlayacakmış gibi kötü şeyler. bu korku, kötü şeylere hazırlıklı olmadığımı hissettiriyor. ama mantıklı düşününce, kim hazırlıklıdır ki zaten?
sonra babam eve geliyor, kapıdan "merhaba" diye bağırıyor. yalnızlığım geçiyor. :)
kim?
- B.
- Ankara, Türkiye
- anima'nın en sevdiğim şarkısı 'o kadar mutluyum ki', teoman'ın en sevdiğim şarkısı 'hayalperest'tir. gerisini siz düşünün.
B.'s Bookshelf
Edebi olarak çok etkileyici olmamakla birlikte, savunduğu fikirler o kedar değerli ki... Edna gibi hissettiğimiz ne çok an ver ve 1900'lerden beri aynı kalmış ne çok şey var. Aklımda bulunsun diye yazıyorum, ama bu yorumu okuyanların da ...
Ve kitabı okurken hissettiğim şey şu oldu: Gerçekten de hayatlarımız hüsran, kavrayamamak, yanına kar kalmak, çıkıp gitmek, tatmin ve deli rolü üzerine kurulu. Psikanaliz ve psikanalistler iyi ki var.
İnanılmaz keyifli bir yolculuğa çıkarıyor Adam Phillips bu kitabıyla. Psikanalizle ilgilenen kişilerin mutlaka okuması gerektiğine inanıyorum. Hiç fark ettirmeden kişiyi kendi içine bakmaya yönlendiriyor. Doyamadım, o yüzden yine bir Ada...
2 yıldız:
benim babamla ben her şeye hazırlıklıyızdır daha doğrusu baba tarafım böyledir. her şeyin kötüsünü düşünürüz.iyimserlik genimizde yok. babamın 6ımdan beri öğrettiği şey herşeyin kötüsünü düşün iyi bir şey olmazsa üzülme. ya da bunun gibi bir şey. tam emin değilim. karamsarız yani. ha hazırlıklıyız da her şeye filan ama sonuç mutsuzluk. iyi bir şey olunca da sanki ardından kötü bir şey gelecek filan. kısaca hazırlıksız olmak süper kıskandığım bir durum. ha sen de her şeye hazırlıklı olamazsın ya dersen elbette olamam. düşünce olarak hazırım gibi bişe. yine de yetmez ama neyse ben bu konuda yaralıyım böyle yazdım kendimi de ifade edemedim tam. aslında kendime de ifade edemem durumu. dur bi saniye. derin nefes al ben aldım. okuyor musun hala. o zaman özür dilerim boş boş konuştuğum için :)
ben de tam tersi, çok fazla iyimserimdir, bazı arkadaşlarımın sinirini bozacak kadar hem de :) öyle olunca, karşısında iyimser olamayacağım kadar kötü bi şey olacak diye ödm kopuyor. çnkü tahmin edersin ki, biraz da savunma mekanizması bu özelliğim. ama dediğim gibi, yalnızlıkla da çok bağlantılı bu tür kaygılarım.
ve evet, sonuna kadar okudum. saçmalamak güzeldir çünkü! :)
Yorum Gönder