~palavra

bi gün patlayıp ben de göndermezsem şarkıyı, yine iyi..
ama her konuşmamızın fon müziği olmaya başladı..
çalan başka bi şey bile varsa, kapatıorum.. daha iyi duyabilmek için..
aslında inanmamak için..
öte yandan, o kadar az kişi kaldı ki, gerçekten değer verdiğim..
büyüdükçe yalnızlaşıorum gibi bi his var içimde..
kendi kendini eğlendirebilir, acıları kendi kendine atlatabilir biri oldum sanırım..
bu iyi bi şey di mi? :)
aa.. hala, sorularıma cevap verecek birine ihtiyacım var demek ki!

yakında bi öykü yazcam, kimseye okutmicam :)